Minerał – kryolit

Jeśli chodzi o jego własności to zwykle posiada kryształy zbliżone do sześcianów, choć minerał ten jest jednoskośny, rzadko bogaty w ściany. Należy wiedzieć, że niekiedy są nieco zgięte lub ze specyficznie ułożonymi listewkami bliźniaczymi. Zbite skupienia posiadają powierzchnie z parkietowo ułożonych ścian kryształów i często zawierają wrośnięte osobniki kwarcu, syderytu, pirytu, galeny, chalkopirytu, kolumbitu i kasyterytu. Skupienia są najczęściej ziarniste i grubokostkowe.

Jego barwa jest: bezbarwna, śnieżnobiała, niekiedy zabarwiona substancjami organicznymi. Łupliwość: dobra w dwóch kierunkach powoduje powstawanie odłupków zbliżonych do sześcianu. Gęstość: 2, 95. Warto wiedzieć, że w temperaturze około 550-560 stopni Celsjusza mętna odmiana jednoskośna przechodzi w regularną, co można rozpoznać po zaniku zmętnienia; ten proces można zaobserwować już w czasie podgrzewania jednoskośnego kryolitu w płomieniu zapałki. Odłupki kryolitu zanurzone w wodzie stają się niewidoczne, ponieważ współczynniki załamania światła kryolitu i wody są niemal jednakowe. A co można powiedzieć o jego powstawaniu i występowaniu? Należy wiedzieć, że jest to typowy minerał pegmatytowy i hydrotermalny. Warto wiedzieć, że w większych ilościach i jako jedyne nadające się do eksploatacji złoże został znaleziony w pegmatycie cynonośnym w Ivigtut nad Arsukfjordem (zachodnia Grenlandia). Dodatkowo warto wspomnieć, że mniejsze ilości kryolitu znaleziono w okolicach Miassa (Ural) i w Kolorado (USA).

A jakie jest znacznie i zastosowanie tego minerału? Jako topnik, obniżający temperaturę topnienia tlenku glinu w czasie produkcji elektrolitycznej metalicznego glinu, obecnie stosuje się wyłącznie kryolit syntetyczny.